.

 

„Kiedy przychodzi lato (…) klimat zmienia się na bardziej tropikalny. Z każdym dniem rośnie temperatura powietrza i stężenie euforii. Jest gorąco i wilgotno od oddechów, olejku do opalania i potu. Ludzie uśmiechają się do siebie, wydają pieniądze. Coney nabiera kolorów, a aktorzy cyrku są pełni energii i entuzjazmu. Wszyscy palą więcej, piją więcej, przeklinają dosadniej. To doroczny cykl. Najpierw euforia, potem zmęczenie i złość a na początku września nastrój rzewny i sentymentalny. Przeżywaliśmy to co roku.”

K. Sulej, „Wszyscy jesteśmy dziwni.”